odpoczynek i zwiedzanie stolicy stanu

Zajmuje nam to dwa dni bo w ciagu pierwszego objezdzamy reszte jednego i polowe drugiego polwyspu aby dotrzec do Adelajdy.Tak prowadzi jedyna droga a alternatywa to prom ktory niestety jest bardzo drogi wiec jako ze nikt nas nie pogania pozostajemy na drodze.Po drodze zatrzymujemy sie w Port Augusta.Droga znow malo skomplikowana ale mijaja nas rozne cuda jak przewozony na ciezarowce dom.W oddali udaje mi sie wypatrzec w tym jednolitym krajobrazie emu.
Adelajda wita nas wielkim korkiem ulicznym.Po tych przestrzeniach i raczej rahitycznym ruchu to znaczna odmiana.Jakos udaje nam sie wymanewrowac i po malym zagubieniu docieramy do hoteliku z przewodnika-to stara willa polozona przy parku w najstarszej dzielnicy miasta w otoczeniu rownie starych i w wiekszosci przypadkow wspanialych domow.Pokoje z wysokimi sufitami,wystroj starodawny,obrazy na scianach.Slowem majestatycznie ale i milutko.Wieczorem jeszcze spacer po sasiedztwie a pod nogami szeleszcza nam opadniete z drzew liscie.Tu panuje prawdziwa jesien a ludzie chodza ubrani w welniane szaliki i czapki.
Drugi dzien jest odpoczynkiem dla Piotra bo jako niezbyt doswiadczony kierowca radzi sobie fantastycznie i przechodzi poligon doswiadczalny,wiec nalezy mu sie przerwa od pozycji siedzacej.
Spacerujemy po miescie ktore nie jest duze (mieszka tu milion ludzi na 1,5 miliona z calego stanu) a za to jest mieszanka wielu styli i miejsc ktore widzielismy do tej pory na swiecie.Tak wiec co kawalek wykrzykujemy:Buenos Aires,Waszyngton,Monte Video itd.
Na placu Victorii wsiadamy w jedyny tutaj tramwaj i jedziemy na wybrzeze do tutejszego Sopotu.Owszem molo jest ale nie tak dlugie i cos na wzor Grand hotelu ale jakos to tak nie przemawia do nas.Adejada szczyci sie tym ze jest to miejsce ktorego spolecznosc nigdy nie byla skalana obecnoscia skazancow.Jest tu raczej pruderyjnie i nieco zasciankowo ale ogolne wrazenie dosc pozytywne.Tylko zimno......

Zdjęcia (6)

Komentarze (1)